Over het dikwijls verrassende tijdschrift Ballustrada schreef ik eerder lovende woorden (zie het nieuwsitem van zaterdag 23 november 2019).
In de herfstuitgave van dit veelbewogen jaar zorgt Ballustrada voor gepaste literaire reacties op actualiteit en verleden. Willem G. Weststeijn vraagt in de rubriek Taal Ver Taal aandacht voor de Litouwse dichter-schilder en componist Mikalojus Konstantinas Ciurlionis (1875-1911). Voor zover bekend verschenen nooit eerder van deze dichter van het symbolisme vertalingen in het Nederlands.
In de rubriek Laaglandse Poëzie reageren de dichters André van der Veeke, Hanz Mirck, Y. Né, Kees Hermis, Gerard Berends, Dirk Kroon, Wim Hofman, Jabik Veenbaas, Job Degenaar, Maria van Daalen en Antoon Van den Braembussche op het thema 'Op weg naar het onzegbare', dat redacteur Van der Veeke hun voorlegde.
Jan J.B. Kuipers (in zijn rubriek 'De juiste verkeerde verbanden'), de anonieme columnist 'Minor' en Jeroen Follens (in diens essay 'Ultrademocratie') bespreken het huidige politieke klimaat vanuit een grote verontrusting over het hedendaagse individualisme (te veel of juist te weinig).
Opmerkelijk proza komt van: Johan Everaers met 'Syndroom' (dat kan er naast het virus ook nog wel bij), Reinold Widemann, Marloes Matthijssen, Mia Timiaan, Frank Roger en Guido Eekhaut. Yorgos Dalman spreekt zijn liefde uit voor het korte verhaal en de Antwerpenaar Will van Broekhoven bericht vanuit een brandhaard.
'Losse' gedichten zijn er van Wieke Radstake, Willem M. Roggeman, Barney Agerbeek, Bert Bevers, Job Degenaar, Pieter Sierdsma, Jabik Veenbaas, Renaat Ramon en Patrick Auwelaert.
Ignace Schretlen zorgt voor beelden in het kader van 'Laagvliegers'.
Een van de bijdragen in 'Op weg naar het onzegbare' is mijn gedicht ‘Hummingbirds forever’, dat geïnspireerd is op het schilderij 'Felicidade' (2017) van de Braziliaanse kunstenares Bernadete Claudino (zie www.colouredbrush.com). Een afbeelding van het schilderij kunt u op mijn website vinden bij het Engelstalige nieuwsitem op 03.10.2020, waarin ook de Engelstalige versie te vinden is.
Hummingbirds forever
Zo vloeiend de heuvels uit je kinderjaren, met velden
vol zonnebloemen, blinkend in een dansend licht
waar nu de kolibries zijn teruggekeerd, voorbijschietend
als oerdrones, voorwaarts, achterwaarts, hoog, laag
Met razende vleugels nectar purend, diep
uit zoete kelken, hangen ze stil
in het ogenblik, schrijven langzame
regels over geluk, subliem
wentelend om ultiem genot
als discipelen om hun aanbeden god
Je wilde wel altijd met ze mee
en stolt hun vlucht op schilderslinnen
vlak voor ze verdwijnen, de Braziliaanse
heuvels over, achter de woordenloze bergen