Hoog uitzicht op dit leven
Er lag gestapeld hout dat gloeide
de zon verwaasde achter de bergen
we dronken nostalgisch op het geluk
en bleven zitten, licht beroesd
de avond werd vanzelf nacht
Boven ons installeerde zich
een ontregelend decor van sterren
tokkelend op ons netvlies, soms
doorkruist door stille satellieten
de lichtpijlen van hemelsteen
en het nabij geknipper van
zacht snorrende vliegtuigen
Toen was 't voor ons, stervelingen
weer mooi genoeg geweest
en omsingelde grondmist ons
een ging op Facebook
een ander rolde een sigaret
en blies vraagtekens de ruimte in
In de verte, vanuit het duister
loeiden herten
hun oude blues
Uit Hertenblues (2017)
High view on this life / Job Degenaar
There was stacked wood glowing
sun faded behind the mountains
we drank nostalgic for happiness
remained seated, slightly drunk
evening naturally turned into night
Above us developed slowly
a disruptive decor of stars
strumming on our retina, sometimes
crossed by silent satellites
the light arrows of heavenly stones
and the nearby flashing
of softly whirring planes
Then it has been for us, mortals
nice enough again
ground fog surrounded us
one became connected with Facebook
another rolled a cigarette
and blew question marks into space
In the distance, out of darkness
the roaring of deer
their old blues
Taken from Deer blues (2017)
Translated by Hannie Rouweler