Meisje op weg naar de weeffabriek
Sommige kinderen zijn nooit kind
daarin schijnen we te berusten
al eeuwen worden ze gebruikt
misbruikt als dieren
De wereld houdt niet op
als in de vroege morgen
een klein meisje loopt naar de fabriek
om het web van haar armzalig leven
waaruit ze niet ontsnappen kan
kleurrijk in te weven
terwijl wij aan de zonzij van de aarde
verblind de rug toekeren
naar schaduwplekken
als die van haar
Girl on her way to the textile mill
Some kids never get to be kids
a fact we seemingly concede
for centuries they’ve been used
abused like animals
The world doesn’t stop
when in the early morning
a small girl walks to the factory
to spin the web of her miserly life
unable to extricate herself from it
in vibrant colours
while we on the sunny side of the earth
blindly turn our backs
to the shady sides
like hers
Translation: Trevor Scarse
Famke ûnderweis nei it weeffabryk
Guon bern binne noait bern
dêr skine wy yn te berêsten
al iuwen wurde se brûkt
misbrûkt as bisten
De wrâld hâldt net op
as yn de iere moarn
in lyts famke rint nei it fabryk
om it web fan har earmoedich libben
dêr’t gjin ûntkommen oan is
kleurryk yn te weven
wylst wy oan de sinnige kant fan de ierde
ferbline de rêch takeare
nei skaadplakken
as dy fan har
(Moannegedicht fan RIXT, July 2019)
Oersetting: Syds Wiersma, Simon Oosting en Henk Nijp