Er lag gestapeld hout dat gloeide
de zon verwaasde achter de bergen
we dronken nostalgisch op het geluk
en bleven zitten, licht beroesd
de avond werd vanzelf nacht
Boven ons installeerde zich
een ontregelend decor van sterren
tokkelend op ons netvlies, soms
doorkruist door stille satellieten
de lichtpijlen van hemelsteen
en het nabij geknipper van
zacht snorrende vliegtuigen
Toen was 't voor ons, stervelingen
weer mooi genoeg geweest
en omsingelde grondmist ons
een ging op Facebook
een ander rolde een sigaret
en blies vraagtekens de ruimte in
In de verte, vanuit het duister
loeiden herten
hun oude blues
(ontstaan nabij Lützkampen, Eifel 2013)